त्यो मनको झरी ओत्नलाई यो मनको छातो लिएर जाउँ ।
चिसो शरीर न्यानो पार्न यो मनको तातो लिएर जाउँ ।।
जिन्दगीमा कति एक्लै बस्छौ कति एक्लै हिड्छौ,
जिन्दगीमा संगसंगै हिडौला मित्रताको नातो लिएर जाउँ ।
अचम्मको हुन्छ माया सबैको मनमा कहाँ फूल्छर,
त्यो मनमा फुलाउँने ठाउँ नभए यो मनको पातो लिएर जाउँ ।
कति नङ्ग्याउँछ्यौ ? सबैको सामु एक्लो जीवनलाई,
नाङ्गो जीवन ढाक्न यो मनको लुगाफाटो लिएर जाउँ ।
प्रकाशित: क्रान्तिकारी हातहरु संयुक्त गजल संग्रह - २०६७ पौष
मर्मस्पर्शी यात्री डोरबहादुर विष्ट 'मुस्कान'
चिसो शरीर न्यानो पार्न यो मनको तातो लिएर जाउँ ।।
जिन्दगीमा कति एक्लै बस्छौ कति एक्लै हिड्छौ,
जिन्दगीमा संगसंगै हिडौला मित्रताको नातो लिएर जाउँ ।
अचम्मको हुन्छ माया सबैको मनमा कहाँ फूल्छर,
त्यो मनमा फुलाउँने ठाउँ नभए यो मनको पातो लिएर जाउँ ।
कति नङ्ग्याउँछ्यौ ? सबैको सामु एक्लो जीवनलाई,
नाङ्गो जीवन ढाक्न यो मनको लुगाफाटो लिएर जाउँ ।
प्रकाशित: क्रान्तिकारी हातहरु संयुक्त गजल संग्रह - २०६७ पौष
मर्मस्पर्शी यात्री डोरबहादुर विष्ट 'मुस्कान'
No comments:
Post a Comment
आफ्नो प्रतिक्रिया दिनुहोस् ...